Erakusketa honetan Inés Medina (Caceres, 1950) artistaren ikerketa plastikoa aurkezten da, hasiharen lehen esperimentazio monokromoetatik, 1978an eginak, eta 90eko hamarkadaren erdialdera arte. Orduan New Yorkera joan zen, eta hanegon zen 15 urtez, behin betiko Euskal Herrira itzuli zen arte. Sailkaantolatutako proiektu honek artistaren ibilbidearen lehen bi hamarkadakhartzen ditu, abstrakzio geometrikoan eta ordenagailuaren erabileran—irudien neurketari eta sorkuntzari buruzko ikerketan—oinarrituak, eta1995 ingurura arteko tartea hartzen du.

Erakusketak Medinaren obrari buruzko ibilbide sakona eskaintzen du,zeinak euskal tradizio formalistari lotutako artista belaunaldi batekikoeztabaidan parte hartu baitzuen. XX. mendearen 70eko hamarkadarenamaieran, belaunaldi hori nazioarteko diskurtsoari eta praktika artistikoeiireki zitzaien. Medinaren lanak errealitatea ezagutzeko tresna gisadefendatzen du artea, eta jarrera hori, neurri handi batean isildurik egondena, indarrez aldarrikatzen da gaur egun. Erakusketa honetan, artistakikerketa teorikoarekin, idazketarekin eta psikoanalisiarekin batera doanpraktika baten prozesua nabarmentzen du, serie geometriko hutsetan,irudiaren ahala aipatzen duten izenburuekin, artea, ezagutza eta bizi-esperientzia uztartuz.