1938an Hans-Georg Kern izenez jaioa, Baselitzek bere jaioterritik, Deutschbaselitz hiritik (Saxonia, Alemania), hartu zuen goitizena. XX. mendeko bigarren erdialdeko margolari garrantzitsuenetako bat da. 1960ko hamarkadan, formatu handiko eta espresionismo kutsuko pintura figuratiboarekin eman zuen ezagutzera bere burua, hots, Bigarren Mundu Gerra piztu zuten balioak zalantzan jarri zituen belaunaldiarekin identifikatzen den pinturarekin.

1970eko eraikinaren galeria nagusian kokatuta, erakusketak azken hamarkadan sortutako eta Norman Rosenthal historialariak aukeratutako berrogeita hamar bat margolan aurkeztuko ditu. Mihise izugarriek (batzuek 480 x 300 cm neurtzen dituzte) norberaren gorputzaren kontzientziak, autobiografiak eta artearen historiak blaitutako irudi apartetan lantzen dituzte Baselitzen obsesio tematikoak. Figurek, eskuek, zetazko galtzerdiek, hankek, oinek eta arrano inperialek adierazkortasun berri bat eta artista alemanaren azken urteetako argitasun bikaina batzen dituzte.

Erakusketak, horrez gain, sormen-indarrak, Baselitzen azken estilo horretan, muga fisiko zorrotzenak gainditzen dituelako ideiari heltzen dio; adibide paregabe horrek erresilientzia artistikoko genealogia baten parte izatea eskatzen du, zeinaren parnasoan bizialdi luzeko beste margolari batzuk dauden, hala nola Tiziano, Rembrandt, Goya eta Picasso.

Adibide artistiko horrek balio izango dio BBKmuseoaren programa bateratuari jendeari gogoeta bat proposatzeko, zahartze aktiboari eta belaunaldien arteko egungo erronkari buruz...