"Panta rhei" greziar filosofo Heraklitoren adierazpen ospetsua da. Munduan ezer ez dela finkoa ezta aldaezina ere adierazten du: dena, fluido bat bezala, etengabe eraldatzen da denboraren poderioz. Nekatoenean egon zen bitartean, Daeseokek zeruan, lurrean eta gizakiek utzitako aztarnetan jarri zuen arreta, bata bestearen atzetik. Bere lana atzera begirako mugimendu baten barruan kokatzen da: denboraren ibilbidea jarraitu, haren aztarnak irakurri eta haien ibilbideak berreraikitzeko saiakera bat.

Erakusketa honetarako, Abbadiako gaztelu-behatokiko antzinako artxiboetan inspiratutako lan sorta bat aurkezten du. Artista liluratu da artxibo hartan izarren posizioa erregistratzeko prozesu arretatsu eta zorrotzarekin, prozesu konplexua eta ia poetikoki zehatza dena. Behatokian gordetako dokumentuak, haiei lotutako testuak eta garaikideak diren beste iturri batzuk kontsultatzeari ekin zion, antzinako astronomoen hizkuntza berreskuratzeko eta haien behaketa-gauetako oroitzapenetan murgiltzeko.

Bere lanaren jatorrira horrela itzulita, ulertu zuen bere keinu propioak iraganaren oinordeko izatea zela, dagoeneko marraztutakoren gainean, geruzaz geruza, beste seinale batzuk iskribatzeko. Aztarna errepikatu horietan, ahaleginak, hasiera berriak eta, batez ere, inork neurtu ezin duen denboraren fluxu erraldoia antzematen ditu.