Amaigabeko taupada bat gorputz bizidun bati egiten dio erreferentzia, sortzeko ekintzari, bizi-taupadara. Tailerrean egiten den lana, batez ere, ikerketa eta esperimentazioa da. Prozesu horretatik eskultura multzo bat hautatu eta aurkezten da, engranajeen formak, azkoin-segmentuak edo sekzio-ebakiak artikulatzen dituztenak. Forma zirkular baten aldeko hautua da — hasierarik ez eta amaierarik gabeko mugimendu bat.

Ildo horretan, Frederick Kiesler arkitektoaren hitzak ekarri nahi nituzke gogora: hark zioen "formak ikuspegia jarraitzen du", modu kritikoan berrikusiz modernismoaren printzipioa — "formak funtzioa jarraitzen du" esaten zuena. Kieslerren arabera, ikuspegi horrek sortzailearen barne-mundua ez ezik, bere ingurune fisiko eta sinbolikoa ere hartzen du barne. Nire kasuan, ikuspegi hori ez da soilik ikusteari buruzkoa, baizik eta modu zabalago batean perzepzioari buruzkoa: non bizi-taupada eta taupada mekanikoa gurutzatzen diren; non aurrerapenaren utopia eta distopiak, baita esperientzia sentsorial eta gorputz-adierazpenak ere, parte hartzen duten. Uste dut eraikuntza ez dela kanpotik egiten, baizik eta barneko eta harremaneko ikuspegi batetik modu organikoan hazi behar dela.

Lana eraldaketan, materialtasunean, seriean eta kolorean oinarritzen da. Ekintza eraldatzailearen beraren bidez sortzen dira gorputz hibrido hauek. Erabilitako erreprodukzio-prozesuek gorputz/eskulturak metabolizatzeko aukera ematen dute, eta bere erreakzio propioen bidez eraikitzen joaten da. Engranajeek, sekzioek eta azkoinek sistema fluidoak sortzen dituzte — mugitzen direnak, baina baita pausatzen direnak ere. Koloreak ikuspegi biziago bat erakusten du: kontaktuz eta porositatez betetako espazio bat. Forma, kolorea, espazioa, gorputza, makina. Mugimendu amaigabe bat.

Naia del Castillo

Naia del Castillo (Bilbo, 1975) artista eta irakasle agregatua da Euskal Herriko Unibertsitateko (UPV/EHU) Arte Ederren Fakultatean. Eskulturako espezialitatean lizentziatua da UPV/EHUn (1998), Master with Honors titulua lortu zuen Chelsea College of Art & Designen (Londres, 2000) eta Cum Laude doktorea da UPV/EHUko Arte Ederren Fakultatean (2021).

Bere lanak hainbat galeria, arte-zentro eta museo ospetsutan erakutsi dira, nazio eta nazioarte mailan, besteak beste: Museo del Prado, Artium Museoa, Bilboko Arte Ederren Museoa, Esteban Vicente Arte Garaikidearen Museoa, Pablo Serrano Museoa, Kulturhuset Arte Garaikidearen Museoa, Mori Museum, Foundation Maeght, Círculo de Bellas Artes, Sala Alcalá 31, Sala Rekalde eta Espacio Marzana.

Nazio eta nazioarteko hainbat lehiaketatan saritua izan da, esaterako PHotoESPAÑA 2005 jaialdian, erakusketarik onenaren saria jasoz. Egoitza artistiko ugari egin ditu: Cité Internationale des Arts (Paris, 2004), Erromako Espainiako Errege Akademia (2007), ISCP – International Studio and Curatorial Program (New York, 2009), eta Académie de France à Madrid – Casa de Velázquez (2015).

Bere lanak museo eta bilduma ospetsu askotako parte dira, besteak beste: Museo del Prado, Museo Reina Sofía, Houston Museum of Fine Arts, Maison Européenne de la Photographie (Paris) eta Artium Arte Garaikidearen Museoa, beste askoren artean.