June Cresporen (Iruñea, 1982) eskultura-praktika hainbat bide eta ikerketa-ildo garaikideren bidegurutzean kokatzen da berak horrela nahita. Alde batetik, elkarrizketa eraldatzailea ezartzen du azken hamarkadetako euskal artea markatu duten kontzeptuekin; hots, "pare mugikorrak" eratzen ditu, esaterako, abstrakzioa eta keinua, tragikotasuna eta opakutasuna, arintasuna eta arroztasuna. Era berean, duela gutxi arte eztabaida handietatik kanpo zeuden gaiak hartzen ditu bere gain, bereziki sentsibilitate feministari eta bizimodu modernoak naturaren errealitatera ekarri duen suntsipenaren kontzientziari dagokienean. Era askotako materialak bildu eta nahastuz, Crespok azpimarratu egiten du bizitako materialen eta gure existentzia hesitzen eta bideratzen duten egiturazko elementuen artean dagoen kontraste handia. Egiturazko elementu horiei (hodiak, txapak, moldeak nahiz kofratuak) ehunezko piezak edo are paperak atxikitzen dizkie, tenkagailuen bidez lotuta edo, besterik gabe, elkarren gainean jarrita, elkarri galdezka.

Gaur egungo mundua konplexua izan arren eta informazioaren teknologiek hamaika erreferentziaren eraginpean jartzen bagaituzte ere, edo agian horregatik beragatik, Cresporen lana gorputzean oinarritzen da ia erabat: ukimenaren sentsualtasuna, pisua eta ehundura, prozesu metabolikoak eta istripuak. Guggenheim Bilbao Museoaren 105 aretoak berebiziko ezaugarri eta dimentsiodun testuingurua eskaintzen die elementu horiei guztiei, eta artistak gune horretarako berariaz sortutako instalazioaren bidez esku hartuko du bertan.

Aretoa: 105

Komisarioa: Manuel Cirauqui