Erakusketa aretoak
Bilboko Rekalde aretoak bere ateak zabaldu ditu berrikuntza lan handiak egin ondoren. Beste garai eta testuinguru batean zabaldutako arte aretoak (Guggenheim museoaren garaia baino lehen) norabide eta helburu ezberdinak izan ditu azken 30 urteotan.

29 Janvier 2025 | Ismael Manterola Ispizua [BERRIA.eus]
Orain, bere tokia bilatu beharko du indarra galdu duen arte garaikidearen testuinguruan. Euskal Herriko arte galeria ia guztiak desagertu direnean, eta arte zentroek bizirauteko arazoak dituztenean, ongietorria eman behar zaio areto berritu bati. Ez du bakarrik itxura aldatu beharko, bere egitaraua ere egokitu beharko du garai berrietara. Iragarri dutenaren arabera, Euskal Herriko artearen erakusleiho izango da, bai artista gazteentzat, bai hain gazte ez direnentzat. Argi ez dagoena da komisariotza proiektuei ere ateak zabalduko dizkien edo artistengan besterik oinarrituko den.
Hain zuzen, hori da sarritan faltan sumatzen dudana Euskal Herriko arte museo eta zentroetan. Ez dut uste erraza denik, erakusketak antolatzeko dauzkagun baliabide eta formazio eskasarekin. Gehiegitan kanpoko jendea gonbidatzen dugu lan hori egitera, konturatu gabe bertan profesional onak ditugula. Gainera, desberdin tratatzen ditugu bertakoak eta kanpokoak, batez ere ordaintzen zaien diru kopuruan.
Horrez gainera, beste hutsune bat sumatzen dut Euskal Herriko arte erakusketa aretoetan. Hildako artistek edo oso ezagunak direnek bere tokia daukate, artista gazteek ere tratu berezia izaten dute erakunde batzuetan, baina gazteak ez diren edo zeharo onartuak ez dauden artistek zaila izaten dute maiztasunez bere lana erakustea. Sarritan aipatzen da artista helduen sindromea; gazteak ez direnez, ezin dute parte hartu artista hasiberrien deialdietan, baina oraindik nahiko maila ez daukatenez atzera begirako bat edo antzekoak egiteko, zailtasunak dituzte gizartean etengabeko presentzia mantentzeko. Horrek ahanzturara eramaten ditu hainbat artista, batez ere, ia galeria guztiak desagertu diren momentuan. Hori da galeria askok betetzen zuten rola, artisten lan berrienak erakustea, alegia. Orain, espazio horien faltan, badirudi erakunde publikoen zeregina hutsune hori betetzea izan beharko litzatekeela, nahiz eta sarritan horrelako helburuak dituzten tokiak topatzea zaila den.
Beharbada, aldi berean erakusketa ezberdinak programatzeko aukera izango luketen arte zentroak beharko genituzke, bai hiriburuetan, bai herrietan, baina horren ordez, turismora begira dauden proiektu handinahi garestietan pentsatzen ari dira gure erakundeak.